3 mei

 


Zondag gaan we naar de kerk – Weesp

Wie met de trein langs Weesp rijdt, ziet als hoogste toren die van de Rooms-katholieke Laurentiuskerk – niet lang geleden afgebrand én weer opgebouwd. De kerk is ondertussen een bierbrouwerij. Willem Vogels eerste muziekleraar was muziekdirecteur van deze kerk. Even verderop staat de – eveneens ooit aan Laurentius gewijde – Hervormde Kerk met een opvallend gedrongen toren. Die toren hoort eigenlijk bij de vorige kerk. De nieuwe, 15e eeuwse kerk groeide boven de bestaande toren uit.

De Hervormde Kerk van Weesp, foto: Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed

In deze kerk liggen voor Willem Vogel dierbare herinneringen. Hij woont tussen eind 1929 en medio 1934 in het stadje, maar de familie van zowel Vogels vader als moeder woont in Weesp, dus er zal lange tijd een band met het stadje blijven.

In de toren hangt een carillon van de zeventiende eeuwse klokkengieter Hemony, die ook de carillons in de Amsterdamse binnenstad goot. De twinkelende klokkenklank maakt diepe indruk op Willem Vogel. ‘Het herinnerde mij er aan dat er alweer een kwartier van mijn leven voorbij was’. Jacob Vincent – vader van de beroemde zangeres Jo Vincent – is tot in de tweede wereldoorlog beiaardier van Weesp. https://www.youtube.com/watch?v=QPZ8Y3Xk8Dw

‘Zondagavond ging mijn vader altijd naar de kerk en ik moest mee. De prachtige gotische kerk en het vitale orgelspel door Piet Esselman op het fraaie Bätzorgel imponeerden mij: ja, dát wilde ik ook’. Vogel neemt tot in de Tweede Wereldoorlog orgelles bij Esselman. Wekelijks neemt hij plaats achter de klavieren en ziet boven de lessenaar deze tekst:


Spreuk op het orgel van de Grote Kerk in Weesp, foto: Arnold Vogel

‘Achteraf heeft deze ‘figuur’ (hij was een genie!) samen met het onvoorstelbaar mooie Bätzorgel uit 1823 en de spreuk die boven de speeltafel in sierlijke witte letters is geschilderd, het sterkste stempel op mijn leven – in muzikale zin – gezet’.

In de oorlog begeleidt Willem Vogel de trouwdienst van het echtpaar Esselman en als Piet Esselman na de oorlog vanwege zijn Duitse sympathieën gevangengezet wordt, doet Vogel een gooi naar het organist- (én dirigent-)schap van de Weesper Grote Kerk.


Fragment sollicitatiebrief Willem Vogel, Gemeente Archief Weesp

Voordat de sollicitatieprocedure goed en wel van start gaat, trekt Vogel zich terug om organist te worden van de Emmakerk in Amsterdam-Watergraafsmeer. Het orgel in die kerk kan nog niet in de schaduw staan van het Weesper instrument. Om van het kerkgebouw maar te zwijgen. En een carillon is er in de toren van de Emmakerk al helemaal niet.