6 mei


Lapidaria – Volkgedanst

Willem Vogel stond niet alleen bekend om zijn muzikale prestaties, ook een aantal van zijn snedige uitspraken werd vermaard vanwege het lapidaire – korte en krachtige, letterlijk: in steen gehouwen – karakter.Zoals gisteren verteld, bezoekt Willem Vogel enkele zomerse weken in de eerste helft van de jaren vijftig zogenaamde Singwochen. Met het sturen van e-mails en WhatsApp-berichten heeft Vogel zich nooit bezig gehouden, zo dat in die tijd al gekund zou hebben. Derhalve stuurt hij vrijwel dagelijks een ansichtkaart naar het thuisfront.

Op 7 augustus 1953 schrijft Willem aan Tini:


Fragment van een ansichtkaart, Nederlands Muziek Instituut

Ik wil even inzoomen op het woord volkgedanst, het vermeende voltooid deelwoord van het onscheidbare samengestelde werkwoord volk(s)dansen. Het is vergelijkbaar met stofzuigen en voetballen. Op incorrecte wijze vervoegd, roepen de voltooid deelwoorden een weinig serieuze toon op: stofgezogen en voetgebald. De gebruiker van het woord geeft ermee aan de handeling niet als zijn of haar meest favoriete te beschouwen of de beschreven activiteit maar matig te beheersen. Of Vogel bewust óók nog de s achterwege heeft gelaten tussen de woorddelen is moeilijk te zeggen. Gevoelsmatig komt daardoor het woord nóg verder af te staan van de gebruiker: het is het volk – waar ik niet bij hoor – dat danst.

Afijn, wie Vogel hebben gekend, kunnen zich hem wellicht ook eerder zingend dan dansend voorstellen.